حدودسالهای ۱۳۶۰-۱۳۵۹درگرماگرم ایام دفاع مقدس همراه جمعی ازدوستان (شهیدان ناصرعظیمی-ناصرامانی - حمیدقاسمی ........)به مرخصی می آمدیم
وقتی که شیرازرسیدم بلیط اتوبوس تهیه کرده وبه سمت شهرمان گراش عازم شدیم .
آن وقت ها اتوبوس ویژه هنوزنبود.
قسمتی ازراه راپیموده بودیم که من ازروی صندلی اتوبوس بلندشدم وباصدای بلنداعلام کردم :
برادرا-خواهرا-توجه کنند-سیدحسن (زیارتی)نوحه می خونه همه سینه می زنیم
سیدنوحه خوندوهمه سینه زدندبعضی هاهم گریه می کردن
۱- آیاالان ودرموقعیت کنونی می توان چنین کاری کرد؟
۲- سایرمسافران اتوبوس چه عکس العملی خواهندداشت؟
۳- چرا؟
سلام
حاجی پیشنهاد میکنم در موقیعت کنونی از این کارها نکنین هاا مخصوصا اگه توی اتوبوس جوانان هم هستن ! اخه متلک بارتون میکنن .
دلیل اش هم شاید این باشه که اعتقاد خیلی ها به این ارزشها کم شده ( شاید تقصیر بزرگتر ها و مسولین باشه )!
ولی اعتقاد و ایمان مثل گذشته نیست ! از این بتهر هم خواهد شد
موفق باشین ...
سلام حاج عباد
خسته نباشید
واقعا خوشحال کننده و بی نظیر است حضور امثال شما در میان بچه‌های وب نویس. روحیه پر از اخلاص و بی ریای شما اگر به اندازه سر سوزنی هم بر همه ما تأثیر بگذارد، خودش کلی ما را از بیراهه‌ها نجات خواهد داد.
خیلی ذوق زده شدم حاجی.
انشا‌الله بیش از پیش موفق باشید
یا حق
سلام عمو جون...خوبین؟منم ورودتون رو به دنیای مجازی و پیوستنتون به جمع وبلاگ داران گراشی تبریک میگم.
دلیلی نمیبینم واسه این کار
سلام حاجی.
میبینم که وبلاگ نویس هم شدین.
خیلی خوشحال شدم.امیدوارم در همه ی مراحل موفق باشین
به جمع وبلاگ نویسا خوش وامدی پدرم :)